Szanowni Państwo,

odzyskanie przez Polskę niepodległości 100 lat temu było przełomowym i pełnym wyzwań czasem. Z jednej strony oznaczał on szanse na rozwój oraz budowę silnego i stabilnego państwa, z drugiej zaś wiązał się z trudem radzenia sobie ze zniszczeniami wojennymi oraz codzienną żmudną pracą na rzecz poprawy sytuacji gospodarczej oraz projektowaniem poszczególnych sfer życia w nowej rzeczywistości. Rynek pracy stanowił wówczas materię, w której było wiele do zdziałania.

Może się wydawać, że problem bezrobocia pojawił się stosunkowo niedawno, kiedy to w latach 90-tych ubiegłego wieku wraz z gospodarką wolnorynkową pojawiło się bezrobocie strukturalne. Jednak zjawisko to istniało w Polsce już w XIX w. Wskutek rozwoju przemysłu, na rynku pracy zachodziły naturalne mechanizmy związane z tworzeniem oraz likwidacją fabryk stanowiących miejsca pracy dla setek osób.

Trudności ze znalezieniem zatrudnienia przybrały na sile właśnie po odzyskaniu przez nasz kraj niepodległości jako wynik zniszczeń wojennych oraz zaplanowanej dewastacji zakładów przemysłowych. Problem stanowiło także samo podejście społeczeństwa do poszukiwania zatrudnienia. Ważniejsze było wówczas przetrwanie niż znalezienie pracy. Stopniowa poprawa sytuacji gospodarczej w kraju sprawiała jednak, że walka z bezrobociem stała się jednym z głównych celów strategicznych ówczesnych władz. O randze tego zjawiska świadczyć może chociażby ujęcie prawa do pracy w Konstytucji PRL. Zaczęto prowadzić badania na temat bezrobocia. Dostrzeżono korelację pomiędzy poziomem wykształcenia, płcią, wiekiem, niepełnosprawnością oraz miejscem zamieszkania a pozostawaniem bez pracy. Stopniowo wdrażano coraz to skuteczniejsze metody walki z przedmiotowym zjawiskiem. Urzędy pracy z roku na rok wdrażały coraz trafniejsze strategie na rzecz wzrostu zatrudnienia oraz dysponowały coraz nowocześniejszymi instrumentami wspierającymi
te procesy.

Publiczne służby zatrudnienia przez ostatnie 100 lat przeszły ogromną transformację. Mało kto pamięta je jako instytucje zajmujące się głównie pośrednictwem pracy. Dziś są to placówki oferujące zainteresowanym aktywne formy wsparcia, profesjonalne doradztwo zawodowe oraz wachlarz różnorodnych form aktywizacji zawodowej dostosowanych do indywidualnych potrzeb oraz możliwości jednostek.

Obecnie Polska ze swoim bogatym doświadczeniem w dziedzinie walki z bezrobociem stała się aktywnym partnerem rozmów dot. wyzwań rynków pracy w rodzinie państw europejskich. Powiat skarżyski jest terenem, gdzie na polu promocji zatrudnienia jest jeszcze wiele do zrobienia, lecz jak pokazuje 100 letnia historia publicznych służb zatrudnienia w naszym kraju – wdrażanie odpowiednich strategii, innowacyjność oraz ciągłe doskonalenie przynosi oczekiwane efekty.

Roman Białek